төрмә

1. сущ.

тюрьма́, темни́ца; остро́г, остро́жек || тюре́мный, остро́жный

төрмәгә утырту — посади́ть в тюрьму́

төрмәдә утыру — сиде́ть в тюрьме́

төрмә жаргоны — тюре́мный жарго́н

төрмә режимы — тюре́мный режи́м

- төрмә сакчысы

- төрмәгә керү

••

төрмәдә туган — кра́йне бесцеремо́нный, бо́йкий и хи́трый (букв. роди́лся в тюрьме́)

2. сущ.; кулин.; диал.

вид пирога́; расстега́й